به نام خالق فرصت ها

(سلام. اگه بلدین به لحجه ی کرمانی بخونید لطفا)

به خواب ساکتی ای جغد شوم خو کِرده

تموم شب به نگاهِ یخ من رو کِرده

تو که انگار صد ساله خواب رفتی عزیز

و قصه هاتو کسی از دلم رفو کِرده

ستاره ها گمنو قاصدکا ناپیدا

صفور بی پدری اسمتو جارو کِرده

تو آسمون چشا ابرای سیاه و کدر

چقدر برف که دستای تو پارو کِرده

پرید رنگ خدا و دوباره مرگ خبیث

به روی پیکر روحانیت رکو کِرده

رکوعِ مرگ و خروش ِ حزین ِبغض ِخدا

شنیدی آسمون به حکم هوس شو کرده!؟

تموم بندر چشماتو غرق دریا کن

گمون کنم که خدا گریه رو شرو کِرده

¤ نویسنده:میتراآزاده